Kitapları ve mumları birbirine çok yakıştırırım. Biraz mum ışığı, ara fonda hafif bir müzik ya da elinde güzel bir kitap nasıl da rahatlatır insanı.Bu üç kitabı da bayılarak okudum.Elif ŞAFAK - AŞK, Orhan PAMUK - Masumiyet Müzesi, Kathryn STOCKETT - Duyguların Rengi. Hem kapak tasarımlarıyla hem de içerikleriyle çok ilgimi çekmişlerdi. Özellikle masumiyet müzesini okurken yok böyle bir aşk demiştim Kemal'in yani kitaptaki esas oğlanın Füsun'a duyduğu aşk şapka çıkartıyor insana. Son kitabın filmi de yapılmış " the HELP " adıyla çevrilmiş Türkçe'ye en yakın zamanda izlemek istiyorum.
Serenad, okudugum en güzel kitaplardan birisiydi. Yakın tarihe ışık tutan şahane bir eser. Şu an elimde " Kardeşimin Hikayesi" var. Yine güzel bir hikayenin içindeyim. Zülfü Livaneli'nin " Leyla'nın Evi " adlı kitabını da merak ediyorum.
İnsan kendine hep vakit çalmalı, bir insanın kendine yapabileceği en güzel şey kendine vakit ayırabilmesidir. Daha çok okuyup, daha çok öğrenebilmek ve daha çok yazabilmek umuduyla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder